Ne zamandır
Ne zamandır bekler olduk mutluluğun kapısını. oysa hayli bir zaman geçmiş, bulamamışız sonsuz mutluluğun devasını. ne zamandır Solumaz olduk, Şöyle kuşların türküsü ile dolup coşan memleketlerin havasını. unutur olduk her nedense. dostlarınıhatırını, sevenlerin vefasını. Her nedense çoğu göz görmez olmuş, ne zorlukla çekilen insanlığın cefasını.
Ne zamandır uğramaz oldu beklediğimiz hasret yüklü trenler. kaç yıl geçer ki kim bilir? nicedir bize armağan edilmeyi bekleyen ümitler. artık kalanlar kadar da mutlu olamıyor, Nice uzakların sevdasıyla yanıp tutuşan gidenler. Ve artık hikayelerin sonunda masallara benzer bir Son yok. hani nerede kerevetine çıkılıp da ansızın bir mum ışığında muradına erenler.
Ne zamandır eskimiş, hatırlanmak istenen anılar. oysa bizleri yoran yaşanılanlar değildi de, Her şeye rağmen yaşanması gereken olup da yaşanılamayanlar . var mıydi kaderimizde acep hayallerimize sarılarak ışıkların kuşattığı şehirleri dolaşmak? ya da hiç mi mümkün değildi? sadece sımsıcak bir dost gülüşünde Şöyle demlisinden bir Semaverin altında oturarak İyi kötü ağlaşmak belki de Kısmetimizde yoktu hiç, Öylesine çocuksu ve masum bir bakışla dünyayı görerek bambaşka bir barış yaşamak.kalemimden alıntı