Biliyorum bir gÜn bu sehirden gidecek

[melleseferi]

Biliyorum bir gÜn bu sehirden gidecek

Biliyorum bir gün bu şehirden gidecek  beni mazine gömeceksin . Giderken elinde valizin ve yüreğinde bastırdığın bir sevinç olacak . Kaybettiğim mutluluk köz köz akarken gözlerimden  buruk bir vedayla yollayacağım seni yuvana . Önünde yürürken simsiyah ıslığımla  tayfanın fırtınaya duyduğu öfkesiyle  susarak haykırırken kaderime  ve düşerken bir hazan yaprağı gibi yolunun üzerine  sen  aldırmadan çiğneyip geçeceksin . Biliyorum beni mazine gömeceksin. Sen başka güneşlerin kızıllığında gülerken doya doya  seni sensiz yaşayan  kendini sana yazılan ama duyuramadığı şiirlerinin dizelerine asan  kalemine kanını mürekkep yapıp; seni sensizlikte arayah bu şairi hiç düşünmeyeceksin . Ama ben yinede; elini ilk tutabildiğim anla ısınıp  ilk öpüştüğümüz anla uçacağım . Sonra ayrılık bir yılan gibi yüreğime sızınca  sarhoş sızılar içinde kıvranacağım . Biliyorum  bir gün çevresini  şatafatlı gecelerde  iltifat kokan ağızların sardığı  yönünü bulamayan bir göçmen kuşa benzediğinin haberini getirecekler bana . Ben hatırlatıldığımda belki de: "Bir çocukluktu geldi geçti ." değinin haberini . Halbuki bende  o mutlu günlerde gizlice alıp sakladığım  muska niyetiyle hala göğsümde taşıdığım  bir kaç saç telin kalacak . Bu şehrin her köşesinde karşıma çıkacak  her kar yağışında lapa lapa  her yağmurda sağnak sağnak aklıma düşeceksin . Biliyorum . Ayaklarım birlikte gidilen mekanlara götürürken beni  ararken beni bekleyen bir masada gölgeni  hayal kırıklığımla sığınarak umuduma; gelmeni bekleyecek  SENİ HEP SEVECEĞİM . Biliyorum  son bir kez olsun geleceksin bu şehire . Ve beni görüp  belki de güleceksin; "Sen hala oralarda mısın? ." diye. Şiirlerimi uzattığımda ellerim titreyecek  bir sevda buseni vermeni bekleyeceğim . Sen omuz silkeleyip  her zaman yaptığın gibi: "Ne yapalım sevmek işte böyle" diyerek sevilmenin bencilliğinde  gülecek ve tekrar bu şehirden gidecek  beni mazine gömeceksin .alıntı